Dag 17, Kambaku Safari Lodge
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
08 Augustus 2017 | Zuid-Afrika, Hoedspruit
Dag 17, Kambaku Safari Lodge,
Ik zit hier op mijn bed met de ipad en het toetsenbordje op een kussen dat op mijn schoot ligt. In mijn rug ook even lekker wat kussens gezet. Aan kussens geen gebrek hier. Het was het eerste dat Marcel opviel toen we hier afgelopen zaterdag aankwamen want hij zei heel droog tegen mij: ' Zullen we er wat kussens bijvragen?' Op ieder bed lagen namelijk 4 flinke kussens en aangezien er in deze kamer naast het -veel te kleine- tweepersoonsbed ook nog een eenpersoonsbed staat zijn dat dus in totaal 12 kussens.
Terwijl ik hier dus zo zit, ligt Marcel al te slapen in het te kleine tweepersoonsbed. Ik zit in het andere bed, schemerlampen aan en verder stilte om me heen. De stilte hier in ZA is heerlijk! Jammer dat de motoren van de jeeps zoveel lawaai maken, want dan zou het echt helemaal top zijn om hier rond te rijden. Gelukkig zetten ze bij iedere bush-stop de motor uit en kunnen we genieten van de geluiden om ons heen. Tijdens de brunch vanmorgen werden we helemaal verrast door het keiharde geluid van een vliegtuig dat overvloog. We konden het niet zien i.v.m. De bewolking, maar het was zo'n ongewoon geluid om hier in de bush te horen dat ik er helemaal door werd afgeleid. In Nederland horen we regelmatig dit geronk van vliegtuigen en kijken we er niet van op. Maar hier? Nee, dat past niet.
De brunch was overigens weer overheerlijk. Mijn favoriete maaltijd van de dag hier. Voordat we op morning game-drive gaan is er koffie, thee en een sopkoekkie. Zo noem ik het maar, want het is keiharde koek en alleen te eten als je het eerst in je thee of koffie doopt. We gaan dus niet met lege maag op pad, maar na de game-drive is er om 10 uur wel genoeg ruimte in de maag om lekker aan te vallen op het brunch-buffet.
De game-drive van deze ochtend was frisjes -en het bleef frisjes want de zon wilde niet doorbreken- en ook saai. De dieren hadden er geen zin in vanmorgen. We zien wel een giraf die nog in zijn slaaphouding zit: dit doen zij namelijk 'zittend' op de grond met die lange nek omhoog en dat lijf op de grond gedrapeerd is dat best een mooi gezicht. Deze houding is gevaarlijk voor de giraf omdat het zo een makkelijker prooi is voor roofdieren. Je staat met die lange poten namelijk niet zomaar weer rechtop.
We zien een paar hyena's langs de weg die hun territorium aan het afbakenen zijn door hun luchtjes over het gras te verspreiden. Er wordt dus lustig op los gesproeid door de heren.
Als er een een hele schare giraffen aan de bomen staan te knabbelen nemen we weer even een bushstop voor een kodakmomentje. Prachtig gezicht al die langnekken bij elkaar!
Een prachtige mannetjes kudu laat zich door ons op de kiek zetten. Hij heeft een indrukwekkend gewei en doordat we vorige week het schedel en gewei van een kudu hebben op kunnen tillen, weten we aan welke grote we moeten denken. Imposant!
En daarmee is de oogst voor deze ochtend wel opgenoemd eigenlijk. Het was een hele stille ochtend in the bush. Zelfs op de radio, waarmee de rangers met elkaar contact hebben- was het heel erg stil.
Na de heerlijke brunch waar ik het al eerder over had, ben ik in mijn bed gedoken. Mijn ogen vielen tijdens de gamedrive al steeds dicht en ik ben doodmoe, al weet ik niet waarvan. Van 11 tot 2 uur liggen slapen en toen was ik weer bij kennis. Marcel heeft ondertussen een wat korter tukkie gedaan en in het zonnetje die inmiddels was doorgebroken, wat boekjes zitten lezen.
De avond game-drive was niet heel veel beter dat die van deze ochtend. Het enige dat noemenswaardig mooi was om te zien was de kudde olifanten die grazend ons pad kruiste. Later in de game-drive ontmoetten we hen wederom: wij stonden op de air-strip en zij staken over, pal voor ons. Machtig toch om zo'n kudde zich te zien voortbewegen. Er gaan tonnen en tonnen vlees aan je voorbij, maar je hoort ze niet. Alleen als ze wat takken van de boom trekken hoor je gekraak, maar verder lopen ze op kussens!
Haha! Kussens! Begon ik daar dit verhaal niet mee?
Het diner bestond vandaag uit een kippenpoot met - bijna rauwe- groente en polenta. Ik heb hier dus weinig gegeten. Gelukkig was het voorgerecht wel lekker, een gebakken paddestoel, en ook taartje als nagerecht ging er wel in. Ik hoef dus niet met honger naar bed, want aangezien Marcel niet zo van toetjes houdt, at ik ook zijn taartje op. Ja ja....dat wordt overgewicht betalen op de terugreis!
Tijdens het diner zat ik naast de oma van het Amerikaanse gezelschap. Ze is van oorspong Noorse en door de liefde in Amerika beland. Ze was gynaecoloog en haar man jurist. Haar twee zoons zijn er ook plus haar schoondochters. Allemaal artsen. De oma en opa hebben al heel wat van de wereld gezien en in het verleden Mandela en de paus ontmoet. Zij maken dit reisje nu met de familie omdat ze elkaar verder niet zo heel vaak zien. Tja.....als je geld hebt dan doe je toch andere dingen dan als je het niet hebt...
Wij gaan gewoon weer flink sparen voor een volgende verre reis en hopen op het winnen van de loterij zodat we de kinderen en kleinkinderen dit mooie land een kunnen laten zien.
En nu ga mijn extra kussens nu maar eens naast de rest op de grond leggen en lekker slapen.
Ik zit hier op mijn bed met de ipad en het toetsenbordje op een kussen dat op mijn schoot ligt. In mijn rug ook even lekker wat kussens gezet. Aan kussens geen gebrek hier. Het was het eerste dat Marcel opviel toen we hier afgelopen zaterdag aankwamen want hij zei heel droog tegen mij: ' Zullen we er wat kussens bijvragen?' Op ieder bed lagen namelijk 4 flinke kussens en aangezien er in deze kamer naast het -veel te kleine- tweepersoonsbed ook nog een eenpersoonsbed staat zijn dat dus in totaal 12 kussens.
Terwijl ik hier dus zo zit, ligt Marcel al te slapen in het te kleine tweepersoonsbed. Ik zit in het andere bed, schemerlampen aan en verder stilte om me heen. De stilte hier in ZA is heerlijk! Jammer dat de motoren van de jeeps zoveel lawaai maken, want dan zou het echt helemaal top zijn om hier rond te rijden. Gelukkig zetten ze bij iedere bush-stop de motor uit en kunnen we genieten van de geluiden om ons heen. Tijdens de brunch vanmorgen werden we helemaal verrast door het keiharde geluid van een vliegtuig dat overvloog. We konden het niet zien i.v.m. De bewolking, maar het was zo'n ongewoon geluid om hier in de bush te horen dat ik er helemaal door werd afgeleid. In Nederland horen we regelmatig dit geronk van vliegtuigen en kijken we er niet van op. Maar hier? Nee, dat past niet.
De brunch was overigens weer overheerlijk. Mijn favoriete maaltijd van de dag hier. Voordat we op morning game-drive gaan is er koffie, thee en een sopkoekkie. Zo noem ik het maar, want het is keiharde koek en alleen te eten als je het eerst in je thee of koffie doopt. We gaan dus niet met lege maag op pad, maar na de game-drive is er om 10 uur wel genoeg ruimte in de maag om lekker aan te vallen op het brunch-buffet.
De game-drive van deze ochtend was frisjes -en het bleef frisjes want de zon wilde niet doorbreken- en ook saai. De dieren hadden er geen zin in vanmorgen. We zien wel een giraf die nog in zijn slaaphouding zit: dit doen zij namelijk 'zittend' op de grond met die lange nek omhoog en dat lijf op de grond gedrapeerd is dat best een mooi gezicht. Deze houding is gevaarlijk voor de giraf omdat het zo een makkelijker prooi is voor roofdieren. Je staat met die lange poten namelijk niet zomaar weer rechtop.
We zien een paar hyena's langs de weg die hun territorium aan het afbakenen zijn door hun luchtjes over het gras te verspreiden. Er wordt dus lustig op los gesproeid door de heren.
Als er een een hele schare giraffen aan de bomen staan te knabbelen nemen we weer even een bushstop voor een kodakmomentje. Prachtig gezicht al die langnekken bij elkaar!
Een prachtige mannetjes kudu laat zich door ons op de kiek zetten. Hij heeft een indrukwekkend gewei en doordat we vorige week het schedel en gewei van een kudu hebben op kunnen tillen, weten we aan welke grote we moeten denken. Imposant!
En daarmee is de oogst voor deze ochtend wel opgenoemd eigenlijk. Het was een hele stille ochtend in the bush. Zelfs op de radio, waarmee de rangers met elkaar contact hebben- was het heel erg stil.
Na de heerlijke brunch waar ik het al eerder over had, ben ik in mijn bed gedoken. Mijn ogen vielen tijdens de gamedrive al steeds dicht en ik ben doodmoe, al weet ik niet waarvan. Van 11 tot 2 uur liggen slapen en toen was ik weer bij kennis. Marcel heeft ondertussen een wat korter tukkie gedaan en in het zonnetje die inmiddels was doorgebroken, wat boekjes zitten lezen.
De avond game-drive was niet heel veel beter dat die van deze ochtend. Het enige dat noemenswaardig mooi was om te zien was de kudde olifanten die grazend ons pad kruiste. Later in de game-drive ontmoetten we hen wederom: wij stonden op de air-strip en zij staken over, pal voor ons. Machtig toch om zo'n kudde zich te zien voortbewegen. Er gaan tonnen en tonnen vlees aan je voorbij, maar je hoort ze niet. Alleen als ze wat takken van de boom trekken hoor je gekraak, maar verder lopen ze op kussens!
Haha! Kussens! Begon ik daar dit verhaal niet mee?
Het diner bestond vandaag uit een kippenpoot met - bijna rauwe- groente en polenta. Ik heb hier dus weinig gegeten. Gelukkig was het voorgerecht wel lekker, een gebakken paddestoel, en ook taartje als nagerecht ging er wel in. Ik hoef dus niet met honger naar bed, want aangezien Marcel niet zo van toetjes houdt, at ik ook zijn taartje op. Ja ja....dat wordt overgewicht betalen op de terugreis!
Tijdens het diner zat ik naast de oma van het Amerikaanse gezelschap. Ze is van oorspong Noorse en door de liefde in Amerika beland. Ze was gynaecoloog en haar man jurist. Haar twee zoons zijn er ook plus haar schoondochters. Allemaal artsen. De oma en opa hebben al heel wat van de wereld gezien en in het verleden Mandela en de paus ontmoet. Zij maken dit reisje nu met de familie omdat ze elkaar verder niet zo heel vaak zien. Tja.....als je geld hebt dan doe je toch andere dingen dan als je het niet hebt...
Wij gaan gewoon weer flink sparen voor een volgende verre reis en hopen op het winnen van de loterij zodat we de kinderen en kleinkinderen dit mooie land een kunnen laten zien.
En nu ga mijn extra kussens nu maar eens naast de rest op de grond leggen en lekker slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
