Vrolijke wekker, fietspret en een nat staartje

Donderdag 1 augustus 2019
Vanmorgen werden we om 7 uur gewekt door een stemmetje dat riep: Het zonnetje schijnt! Wat een heerlijk geluid! Daar kan geen wekker tegenop. Maar 7 uur ‘s morgens, in de vakantie gaf toch genoeg reden om Airen nog even tot rust te manen, hetgeen lukte tot 8 uur.
Terwijl Marcel zichzelf voor de dag opfrist, help ik Airen met wassen en aankleden. Samen springen zij vervolgens op de fiets om bij de Spar lekkere verse broodjes te halen. En zo komt het dat we al zeer bijtijds aan het ontbijt zitten.
Ik buig me over een fietsroute en m.b..v een, heel ouderwets, papieren kaart van de omgeving die P&E ons geleend hebben, maakt ik een fietsroute die niet al te lang duurt. Ik plak alle fietsknooppunt in mijn app en de tocht kan beginnen.
Airen zit luidkeels te zingen achterop bij opa, terwijl ik na een kwartiertje fietsen denk; er klopt iets niet..... En dat klopte. Grgrgr.... Ik had de verkeerde fietsroute aangeklikt in mijn app en daar deze zijn werk goed doet, fietsten we dus naar een startpunt waarvandaan ik helemaal niet had willen starten. Er zat niets anders op de toch maar iets te wijzigen. Na een klein uurtje zetten we de fiets tegen de kerk in Almen en kozen dezelfde tafel in de theetuin als waar we al eerder deze week hadden gezeten. Een leuke theetuin, heerlijk plekje, maar de wespen waren er deze keer nog veel meer aanwezig dan toen we hier een paar dagen geleden waren. We bleven maar wapperen met de menukaart om die zenuwlijders weg te jagen en kneusden de kruidnagels die in een schijfje citroen waren gestoken nog even extra in de hoop dat ze de lucht afschuwelijk zouden vinden. Maar niets was minder waar. Een beetje stroop op het schoteltje dan maar zodat ze naar de stroop zouden gaan en niet naar ons. Maar helaas had dat het effect dat er nog meer wespen onze tafel interessant vonden. Het was niet te doen.... We zijn dus maar naar binnen verhuisd en hebben daar, nadat ik daar 3 wespen met de menukaart om zeep heb geholpen, de lunch zonder kleerscheuren kunnen opeten. Ik had wel te doen met de serveerster die heel dapper ons buitentafeltje ging afdekken, want daar was inmiddels een explosie aan wespen. Ik ben bang dat dat kwam door het stroopschoteltje.... Sorry mensen. We hebben maar een extra flinke tip gegeven.
Na dit wespenavontuur hebben we de fietstocht vervolgd en fietsen een stukje langs het Twentekanaal. Als je zo’n kleine ik bij je hebt dan kijk je weer even heel anders naar de dingen. Dus zo stonden we een tijdje op een brug om af te wachten totdat de boot die we in de verte al zagen, onder ons door voer en toen er een flink schip aan de kade ging aanleggen. stopten we even om daar naar te kijken. De schipper riep ook nog onze hulp in en zo kwam het dat ik een tros om een boei hing om het schip vast te leggen.
De rest van de rit was lekker door het bos, maar daar heeft Airen niet veel van gezien. Ze viel in slaap. Onze kontjes begonnen inmiddels ook weer wat tekenen van weerstand te vertonen en de verleiding was groot om af te steken en naar de camping te gaan, maar ik had Airen een lekker ijsje uit een bakje beloofd. En zo kwam het dat we naar de Braakhekkeweg fietsten waar ik al eerder van dat heerlijke ijs heb gegeten.
Airen heeft gelukkig weinig last van humeurigheid als ze net geslapen heeft, dus bij de Braakhekkeweg is ze meteen vrolijk en blij en smult van haar aardbeienijsje. We stappen daarna weer op de fiets, het is nog maar een kwartiertje naar de camping.
Helaas slaat het weer om en worden we overvallen door een enorme bui, die ook nog eens niet zomaar over is. We hijsen Airen gauw in haar jas en ik doe ook nog een regencape om haar heen. Het enige dat aan haar nog nat wordt is haar neus. Wij zijn echter wat minder gelukkig, want voordat we Airen geholpen hebben en zelf een jas aan hebben zijn we al aardig nat.
Het voordeel van regen is dat het ook altijd wel weer een keertje ophoudt. Daar komt dan ook vast het spreekwoord ‘ Na regen komt zonneschijn’ vandaan. Echt zonnig werd het niet meer, maar Airen heeft zich de rest van de middag nog heerlijk vermaakt met het vangen van de reuzenzeepbellen die oma maakt en het spelen met bakjes, emmertjes, lepels en de kralenkleedjes van oma en opa. Opa maakt weer een Ratjetoe dat deze keer op spaghetti met rode saus lijkt.