woensdag 15 augustus

Na een zeer stille nacht, geen dier te horen, werken we om kwart over 6 wat muffins naar binnen. Robin en Hoed doen hetzelfde, in stilte. Rond half 7, als gids Frits al 3 keergecheckt heeft of hij alles heeft (geen gasten vergeten bijvoorbeeld) vertrekken we en lopen het stille bos in. Het is onvoorstelbaar hoeveel geluid 5 mensen maken die in een rij achter elkaar aan lopen. We zeggen niets, maar het gras is zo droog dat je je ons echt van verre kan horen aankomen. Hoe doen olifanten dat toch, vraag ik me af. Die komen zomaar opeens uit de bosjes gelopen zonder dat je ze gehoord hebt.
Frits is vanochtend voor ons op zoek naar de zwarte neushoorn, maar hij kan hem niet vinden. Ook de eenzame buffel, die vorige week zijn maatje aan een leeuw verloor, laat zich niet zien. Er worden ook geen nieuwe leeuwensporen gevonden, we zien geen giraf, geen olifant en al helemaal geen luipaard. Fris, Robin, Hoed en Marcel hebben onder het lopen flink om zich heen gekeken en hun best gedaan iets te spotten. Ik vind het best knap van ze, want ik struikel regelmatig over een steen, blijf aan een doornen tak hangen of struikel over een uitgedroogde olifantenbolus. Ja echt! Mijn blik is dus meest op de grond gericht. Daar zie je wel veel afdrukken van allerlei pootjes waarvan ik er sommige begin te herkennen. Marcel vraagt op een gegeven moment of het park op woensdag wel open is. Als ik hem verwonderd aan kijk zegt hij: 'voor dieren bedoel ik!'
Vanmorgen vertelde Frits ons dat er naast de 'big five' ook een 'small five' is en een van die diertjes zagen wij vanmorgen. Het is een larve die zich ingraaft in het zand, je ziet een mooi gaatje aan het einde van een trechtertje. Wachten tot er een mier in loopt en dan wordt deze opgepeuzeld. Mieren kunnen goed ruiken en daarom verzamelt de larve zijn eigen poep in zijn lijf zodat hij geen geur afscheid. Het kan wel 3 jaar duren voordat de larve volwassen is en in een soort libelle veranderd. Het gaat hier om de Ant Lion en als ik dat goed vertaal is dat; mierenleeuw. Hebben we die in Nederland ook niet?
Door Frits weten we nu ook waar het woord "Mopani" vandaan komt ( zo heette ons restcamp in het Kruger). Het is een boompje waar een soort vlinderblaadjes aan groeien. Het sap dat in de blaadjes zit kan je er uit sabbelen en smaakt naar peper. Goed tegen buikpijn! Misschien moeten we toch eens mee gaan doen met expeditie Robinson! We weten steeds meer van de bush!
Al had de walking safari weinig dierlijks opgeleverd vanmorgen, we hadden evengoed een voldaan gevoel. De temperatuur is vandaag veel hoger dan gisteren. We hebben een vest minder aan en lopen om kwart voor 9 al in onze blote armpjes omdat de zon aan kracht flinkt toeneemt. Heerlijk!
De brunch verorberen we samen met Robin&Hoed en ook gids Frits eet mee. Daardoor zijn Robin&Hoed wat spraakzamer. We nemen netjes afscheid van Robin & Hoed want zij gaan naar huis en wij gaan lekker naar ons tenthuisje. Marcel gaat even slapen en ik ben mijn mijn tekenspullen op het ligbed dat bij het zwembad staat (formaat; bubbelbad) gaan zitten en heb lekker zitten tekenen. Wat een heerlijke temperatuur vandaag! Genieten!
Om half 4 rijden we met Frits weer het terrein rond en hopen op wat anders dan waterbok, zebra, impala, koedoe, jakhals, giraf, steenbok of duiker. Precies deze dieren zagen we wel maar wederom geen enkel 'big five' dier. Gids Frits roept steeds vaker dat hij niet begrijpt waarom het zo stil is in het bos de laatste dagen en de grotere dieren zich niet laten zien. Tja, wat moeten we daar nou weer mee? Hopen maar dat het bos vannacht ontwaakt en morgenochtend fris en fruitig in de startblokken staat om ons te verwelkomen. We shall see.
We zijn vanavond maar met zijn tweetjes op het camp en we eten bij de Kraal lekker kip. Erg lief van Frits dat hij speciaal voor mij stukken zonder bot heeft apart gelegd. Het is heerlijk bij het kampvuurtje. We hoeven de jassen niet aan want de temperatuur is nog steeds zwoel.
Terwijl ik dit schrijf, ligt Marcel al te slapen en is het inmiddels een uur of half elf. Ik hoor om me heen het janken van de jakhalzen, maar ik hoor ook wat anders; zaaggeluiden. Een luipaard!