vervolg maandag 20 augustus

Na de de heerlijke lunch op het terras van de lodge is het tijd geworden voor onze laatste middag/avond game drive. De NewYorkers en wij hebben Tinyiko gevraagd om het luipaard met jong voor ons te zoeken die de andere jeeps deze morgen zagen. Het duurt deze keer niet lang en onze bestelling wordt afgeleverd. Aanvankelijk zien we alleen het jong. Schattig koppie en een maand of 4 oud, vertelt Tinyiko. De moeder is in het gras ergens mee bezig. Aan het poepen ofzo? Nee, zij heeft daar iets van een prooi liggen, wij kunnen het niet goed zien. Als de jeep even wat verder doorrijdt kunnen we het wel goed zien; het luipaard heeft een 'kill' gemaakt! Het is een koedoe en het luipaard is dat beest aan het verorberen. Hoewel het een jonge koedoe is, is dit beest te groot om in een boom veilig te stellen voor de hyena's. Hyena's zijn luie beesten en eten graag de prooi op dat een ander dier gevangen heeft of de resten daarvan. Ze eten ook alle botten op waardoor hun poep er heel wit uitziet dus als de juf op school zonder krijtjes zit kan ze hyenapoep gebruiken als bordkrijt. Tinyiko wil mij wel zo'n krijtje aansmeren, maar hoewel ik de laatste dagen al heel wat uitgedroogde drollen in mijn hand heb gehad, bedank ik er toch voor om de witte poep mee te nemen naar Nederland. Je weet maar nooit bij de douane!
Terug naar het luipaard en de hyena. Een hyena en een luipaard zijn aan elkaar gewaagd. Heeft een luipaard slechts 1 hyena tegenover zich, dan zal het in gevecht aan, maar zodra er meerdere hyena's komen dan zal het luipaard de benen nemen en de prooi af staan aan de hyena's omdat hij het van hen zal verliezen in een gevecht. Vandaar ook dat een luipaard graag zijn prooi de boom in sleept en het daar bewaard of er van eet. Op die manier kunnen de hyena.s er niet bij.
Als de jeep rond het luipaard en de prooi heen rijdt ruiken we de geur van bloed. Bizar dat zo'n prachtig mooi beest, met zo'n heerlijk schattig welpje, niet met mes en vork eet en het vlees even kookt of bakt. Nee, het gaat van hoppa; likken, scheuren en afbijten maar. Bloedomrande bek en na de maaltijd de poten aflikken. Wat een bijzonder schouwspel is dit weer en wat hebben we een geluk dat we dit mogen zien!. Tinyiko vertelt ons dat dit luipaard van welpje af aan gewend is aan de jeeps en de mensen die daarin zitten. Zij gaat dus ongestoord verder met het verslinden van haar prooi en is ook door haar welpje niet extra agressief of zo. Het vrouwtjes luipaard dat we hier voor ons hebben is moeder van vele luipaarden in dit game reserve. Ze noemen haar dan ook Lady Nottens's. We blijven kijken naar mama luipaard en haar welpje. Onbeschrijfelijk leuk om dit te zien!
Helaas moeten we op een gegeven moment ruimte maken voor andere jeeps en gaan wij verder op zoek naar? Tja, wat willen wij eigenlijk nog zien? Eerlijk gezegd wil ik het liefst de hele gamedrive naast het luipaard en haar jong blijven staan, of nog een ander luipaard zoeken, maar dat zit er even niet in en we rijden verder over het terrein. Ons volgende doel is de hyena.
Toen we gisteren naar onze kamer liepen, begeleidt door een van de medewerksters, vertelde zij ons dat er een hyena bij het afvalhok zat. Ik kon het niet ontdekken, maar Marcel wel. Oef, spannend hoor! De hyena's lopen hier gewoon over de lodge! We krijgen nogmaals de tip om ramen en deuren gesloten te houden.
Na de sundowner gaan we weer verder op zoektocht. Fox en Tinyiko doen hun best. We spotten een prachtige uil, een white-tailed mangoos, rijden tussen de buffalo's en de rhino's en komen dan een hyena tegen! Het is echter een eenzaam exemplaar dat blijkbaar ruzie heeft gehad met de troep, want hij is alleen en loopt van ons vandaan. Hij volgt wel het rijpad dus we kunnen hem even volgen, maar hij leidt ons niet naar zijn makkers.
De tijd vliegt en het is alweer tijd om naar de lodge te gaan voor het diner. Als we de lodge oprijden worden we getracteerd op een hyena! Iedere avond na de game drive, word je na het uitstappen steeds begeleid naar je huisje door een van de medewerkers. Je krijgt een grote zaklamp aangereikt zodat je later vanaf je huisje, zelf naar het restaurant kan lopen voor het diner. Met die hyena in de buurt voelen we ons niet helemaal op ons gemak, maar gelukkig kunnen we het restaurant zonder dierlijke obstakels bereiken. Als we eenmaal zitten te eten met zijn allen, blijken erl rondom ons verschillende hyena's te zitten. Ze wachten af of er left-overs zijn. Een van die hyena's is echt indrukwekkend groot!
Het diner is weer heerlijk en we hebben het gezellig met een stel uit Jo-burg en een dame uit London en haar vriendin, die allebei graag de aandacht op zich richten. Ze zijn ook wel lachwekkend en vooral de dame uit London heeft droge humor. De vriendin van de Londense woont in ZA en heeft voor een korte periode Notten's gamereserve geleid. Ze heeft veel meegemaakt en te vertellen. We hebben nog flink gelachen over haar 'view' op de paralympics, waarbij ze vertelt dat er onderdelen zijn waaraan blinde mensen meedoen, maar als je niet helemaal blind bent je een blinddoek op moet. Ze vond het 'hylarisch" en eerlijk gezegd lijkt mij dat ook een bizar gezicht. We hebben het eigenlijk niet gehad over welke sport ze bedoelde. Misschien speerwerpen of zou het volleybal geweest zijn?
Het is inmiddels 23.50. Marcel slaapt al en ik ga ook zo maar eens onder de wol. Morgen nog een laatste game drive en na het ontbijt moeten we de 17 km over onverharde weg terug naar de R40 om daarvandaan naar het vliegveld in Johannesburg te komen. Voor 6 uur moet onze huurauto zijn ingeleverd. Het vliegtuig gaat rond half 12 (s avonds dus) opstijgen, dus dat wordt nog een lange zit. Nu nog maar niet over nadenken! Eerst morgen onze laatste game drive en hopenlijk met weer wat van die enorm leuke luipaarden!!