Schaduw, vleermuizen en zwaluwen - Reisverslag uit Otterlo, Nederland van Karin Stalenburg - WaarBenJij.nu Schaduw, vleermuizen en zwaluwen - Reisverslag uit Otterlo, Nederland van Karin Stalenburg - WaarBenJij.nu

Schaduw, vleermuizen en zwaluwen

Door: Karin

Blijf op de hoogte en volg Karin

06 Augustus 2018 | Nederland, Otterlo

22.05 uur en nog steeds 22.4 graden hier.
Na het schrijven - vanmorgen- over Madame Piche en de buren, zijn we een beetje actief geworden. Om schaduw te zoeken een wandeltocht opgezocht waar de kans op schaduw groot zou zijn. De wandelroutes die hier om de hoek starten gaan veelal over de heide en dat is nu echt een beetje te warm. Dus zo begonnen we -na een kort autoritje- aan route 18 die volgens de kaart 6 km lang is. Keetje had er weer zin in en zodra we haar loslaten in het bos neemt ze een spurt en gaat 60 meter verderop in de starthouding liggen in afwachting van haar gooitouw. Maar deze keer heeft ze even pech want zij weet nog niet dat deze route 6 km is en ze zich niet teveel moet vermoeien. We doen dit wel vaker en steken dan onze handen op en zeggen: Rustig. Inmiddels weet ze dat dat betekent dat er geen speelgoed gegooid wordt.
Het bos waardoor de route loopt is prachtig maar de zon weet toch op veel paden door te dringen door het gebladerte waardoor het evengoed nog een warme wandeling is. Keetje heeft er na een poosje genoeg van om niet te spelen en bedenkt dat ze dan maar alle takjes, eikeltjes, stronkjes e.d. In haar bek neemt om op te knabbelen en/of mee weg te rennen. Zelfs paardenpoep schuwt ze niet..... Dus uiteindelijk toch maar het gooitouw uit de tas gehaald en daar zo min mogelijk mee gegooid om haar krachten te sparen. Gelukkig vindt ze het geen punt om het touw in haar bek mee te dragen dus trippelt ze daarmee heen en weer en vermaakt zich er prima mee. We zijn al helemaal ingesteld op ‘hond’ dus we hebben niet alleen voor onszelf maar ook voor Keetje een fles water mee.
In het bos komen we helemaal niemand tegen, alleen als we een fietspad over moeten zien we een paar fietsers. Wat we ook niet veel tegenkomen zijn bankjes. Uiteindelijk vinden we er toch eentje maar die is zo oud dat we er nauwelijks op durven te gaan zitten. Toch maar gedaan en het heeft gehouden. We zijn blij dat we weer terug bij de auto zijn want de temperaturen hier zijn niet leuk meer. Ik gok dat het weer zo’n 33 graden was.
Op de camping weten we inmiddels precies waar we onze stoelen moeten zetten om in de schaduw te zitten en de rest van de middag bewegen we nog nauwelijks omdat dat nou eenmaal de beste strategie is om niet oververhit te raken. Ik doe mijn voeten ook nog een poosje in een teil met koel water. Heerlijk is dat! Ondertussen werk ik verder aan de inhaalslag in mijn tekenboekje. Inmiddels ben ik tot half mei up-to-date (in zwart wit, kleuren komt later). Deze middag voel ik me echt vrijwel helemaal zen en ontstresst en geniet van het even helemaal niets moeten.
Pas om een uur of half 9 gaan we eten. Geen Ratjetoe deze keer maar een ordinaire hamburger met aardappelsalade van de supermarkt en een potje vol met lekkere frisse rabarber. Als toetje doen we de afwas, gaat Marcel nog een rondje met Keetje terwijl ik de stoelen op het terras van Oude Willem zet waar we iedere avond de avond doorbrengen. Deze avond geen spelletje o.i.d., maar gewoon even chillen. Marcel doet dat met zijn voeten in een bak met warm water met een beetje Biotex want hij heeft een pijnlijke plek op zijn ondervoet. Ondertussen hebben we voor de zoveelste keer de discussie over hetgeen we in de schemering zien vliegen. Marcel beweert dat het zwaluwen zijn en ik zeg dat het vleermuisjes zijn. Natuurlijk heb ik gelijk maar ik laat hem maar in de waan dat hij gelijk heeft. Hij ligt overigens inmiddels in zijn bedje te genieten van de koelte die de nacht brengt en uit te rusten van het weinige dat we doen.
Onze nieuwe buren zijn italianen die met een enorme camper bijna op het terrasje van Oude Willem staan. Ze zijn zeker bang dat het gaat regenen want ze gaan nu nog hun luifel opruimen. Maar nee! Toevallig komt de buurvrouw van twee plekken verder (het rookvrouwtje) even bij me buurten en vertelt dat de italianen morgen alweer weggaan. Buiten dat ze veel rookt weet ze ook veel over iedereen te vertellen....Hoe doet ze dat toch vraag ik me af.
Ik blijf hier nog even genieten van de rust, de stilte, de campinggeluiden en de heerlijke temperatuur. Insecten zijn er al de hele vakantie niet. Heel bijzonder want in een normale zomer word je meestal opgegeten door de muggen als het avond is. 2018 is dus in meerder opzichten een bijzondere zomer.

  • 08 Augustus 2018 - 06:55

    Pien:

    Die muggen en vliegen en spinnen zitten dénk ik allemaal hier!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Otterlo

Karin

Actief sinds 28 Sept. 2011
Verslag gelezen: 203
Totaal aantal bezoekers 53759

Voorgaande reizen:

17 Juli 2020 - 07 Augustus 2020

Oude Willem in Oude Willem

20 Juli 2019 - 09 Augustus 2019

Harfsen

30 Juli 2018 - 17 Augustus 2018

Otterloo

22 Juli 2017 - 15 Augustus 2017

Zuid-Afrika 2017

21 April 2014 - 06 Mei 2014

Oeganda again!

09 Juli 2013 - 31 Juli 2013

Oeganda 2013

30 Juli 2012 - 21 Augustus 2012

zuid- Afrika 2012

14 Oktober 2011 - 21 Oktober 2011

New York

Landen bezocht: