maandag 13 augustua

Vanmorgen om kwart over 5 opgestaan zodat we de laatste uurtjes in het Krugerpark nog konden benutten. Als we om kwart over 6 Letaba uitrijden zien we na zo'n 300 meter een witte auto stilstaan en iemand wuift met zijn hand om ons te waarschuwen dat er wat te zien is. Wilde honden! We zijn bijna in paniek van zoveel geluk en pakken haastig de camera's. Helaas loopt er ondertussen eentje weg maar de andere blijft lekker liggen. Wat ziet dat beest er prachtig uit zeg! Heel aaibaar! De auto voor ons rijdt weer verder en wij blijven nog even genieten. Als we ook eenmaal verder rijden zien we niet veel later alweer dezelfde witte auto stil staan. Nu zijn er zelfs 4 wilde honden te zien, die aan het stoeien zijn, een jong bij zich hebben en de weg oversteken. Wat een heerlijk schouwspel weer en wat een cadeautje!. Als de honden na een minuut of 10 iets horen, spitsen zij de koppen en lopen spiedend de bosjes in en raken zo uit ons zicht.
Tja, daarna was er weer lange tijd niets anders te zien dan struikgewas, verdord gras en hier en daar een boompje, plus her en der wat impala's. We passeren verschillende waterplaatsen en stukjes rivier waar nog wel een beetje water in zit, maar de dieren zijn nergens te bekennen. Totdat er dan plotseling toch weer wat te zien valt: neushoorns bij een waterplaats vergezeld door een groepje zebra's. In het Krugerpark hadden wij nog niet zelfstandig een neushoorn gespot! En dan nu zomaar 3 tegelijk!
Op onze verdere rit naar de main gate komen we nog een bruinarend tegen die in een boomtop zit en een klipspringer. Klipspringers zagen we veel bij Makweti maar ook in het Kruger nog niet door ons zelf ontdekt. We worden steeds beter zeg in dat speurwerk!. Nou ja, "we?", ik kan beter schrijven "Marcel", want alles wat we vanochtend gezien hebben stond rechts van de weg, zijn kant dus. Het kan natuurlijk zijn dat er aan mijn kant echt niets te zien was, of ik gewoon niet goed heb gekeken.....
Eenmaal bij de gate hebben we daar een ontbijtje genomen en zijn toen richting Hoedspruit gereden. Bij restaurant ' the three bridges' worden we opgepikt door Transfrontiers walking safari's. De auto blijft hier staan en halen we vrijdag weer op. Vier dagen 'down onder' in de bush bush dus!
Na een hobbelige rit van een half uurtje, komen we aan op "Tsakane safari kamp". Het ligt echt in the middle of nowhere en overal is bush om ons heen. Het is een klein kamp met verschillende huisjes. Wij hebben in dit kamp een tenthuisje op palen. Het dak is van balken en riet, de vloer van houten delen en de muren zijn van tentdoek. 5 jaar geleden hadden we eens zo'n soort huisje gezien in Zuid Afrika en het leek ons gaaf om daar eens een nachtje of wat in te overnachten. Nu is het dan zover! We worden al wel gewaarschuwd om altijd de deuren te sluiten ivm dieren die ongewild naar binnen kunnen kruipen of lopen. Oke, dat gaan we doen. De vloer zit vol kieren en gaten en ik ben nog geen 10 minuten binnen of ik haal een spin uit mijn nek; brrrrr. This is Afrika Karin!.
Er is in dit huisje ook een buitendouche. Dat hadden we ook al bij eerder huisjes gehad, maar toen was er ook een binnen douche. Nu niet. Morgenochtend wordt het dus een warme douche in de koude buitenlucht om een uur of half 6 in de ochtend. We zijn benieuwd hoe dat gaat bevallen en denken er al stiekem over om op een later tijdstip van de dag te douchen. Wordt vervolgd!
Als we ons tenthuisje hebben 'ingericht' gaan we naar de kraal, waar de eetruimte is voor het ontbijt, de relax ruimte, de bar en een soort binnenplaats met bamboe stoelen die er leuk uitzien maar misschien wel niet zo lekker zitten. Er staat ook een boom in de kraal, die een beetje schaduw geeft.
Frits onze gids, komt zich voorstellen. Gebruinde blanke man, met flinke buik. Hij neemt ons mee op onze eerste game drive hier. Er zijn nog twee mensen op het kamp, een stel uit Johannesburg. Met zijn vieren in de jeep; rijden en speuren maar weer. Als we een grote kudde impala's zien, waarbij ook een aantal zebra's grazen, gaan we een stukje lopen om dichterbij te raken. Frits vertelt dat we altijd achter elkaar aan moeten lopen en dat als we een leeuw zien, nooit moeten gaan rennen, maar moeten blijven staan. Frits heeft een geweer voor noodgevallen. Als er een kudde buffels op ons af komt ofzo en hij roept 'rennen' dan moeten we naar de jeep rennen, maar ook dan bij elkaar blijven. Tjeetje, spannend allemaal, want hij adviseert ook om in het geval van een leeuw tegenover je, je eraan moet denken om vooral foto's te maken. We benaderen de kudde impala's en zebra's zigzaggend om de dieren het idee te geven dat wij niet speciaal voor hun komen en ze zullen vluchten. Helaas nemen ze toch de benen voordat we echt dicht genaderd zijn. We gaan terug naar de jeep en we kijken uit naar morgenochtend als onze eerste echte 'walking safari' gaat beginnen!
De bush waarin we rijden is erg dicht, zelfs zonder blaadjes aan de bomen is het moeilijk om door de takken heen te kijken. Het stel dat bij ons in de jeep zit kan ook goed wild spotten want zij ontdekken een paar keer eerder dan de gids, een dier. Zo zagen we een paar keer een steenbok, een koedoe, een African hawk eagle en wat mangoos (kleine fred-achtige beestjes).
Zoals bij alle middag/avond gamedrives hebben wij ook nu weer een sundowner. Bij Mashovhela hadden we dat met een flesje water, maar nu weer met een lekker wijntje, biltong, chippies, pinda's en gedroogde worst. In de boom zagen we nog een leuke boomeekhoorn in actie.
Op de terugweg naar de lodge reed Frits voor ons langs het paadje waar hij nog weleens een luipaard wil tegenkomen. Maar helaas, deze keer niet.....
We zijn rond 6 uur terug van de game drive en worden om 8 uur bij het kampvuur verwacht voor het diner. Eerst maar even naar onze tent dus. Daar is het echter zo donker en er is zo weinig verlichting dat we onze spulletjes meenemen naar de kraal. Daar staan lekkere stoelen en kunnen we even ons dagverslag bij werken. Het stel uit Jo-burg komt er ook rond een uur of half 8 bij zitten. Vanmiddag al een beetje kennisgemaakt. Ze werken allebei op de universiteit, hij geeft les en zij doet onderzoek ergens naar. Intelligente mensen maar met name Robin, de vrouwelijke kant van het stel, is erg stil en schuchter. Hoe hij heet weten we even niet meer, maar Marcel noemt hem al "Hoed" omdat hij een grote leren hoed op heeft. Samen zijn ze dus " Robinhoed" voor ons. Als zij iets tegen hem zegt dan hoor je haar niet praten, waardoor ik aanvankelijk de indruk had dat ze doof was ofzo en hij aan het liplezen was. Later blijkt dat ze wel kan praten. Ahum, moeilijk om een conversatie mee te voeren. Voor ons moeilijk omdat ons engels niet zo goed is en voor hun moeilijk omdat ze het lastig vinden contact te maken blijkbaar. Wij blijven echter ons best doen en het lukt tijdens het diner om hen toch een paar keer uit te lokken om wat te zeggen, of liever; te antwoorden op wat we vragen. Marcel gooit er ook af en toe een leuke opmerking in (ja,in het engels!) waardoor ze ook een paar keer moeten lachen. Het gaat echter wel moeizaam en het initiatief moet steeds van ons uit komen. Goh, ik begin 'blij' te zijn dat ze hier niet tot en met vrijdag blijven zoals wij, maar woensdagmiddag vertrekken. Erg he?
Op het menu staat "potjies" gestoofd lamsvlees, rijst en bonen in saus. Een potjies is een pannetje op 3 pootjes. Het lamsvlees zit weer vol met bot helaas. Het zijn lamsschenkels, hetzelfde gerecht als we vorige week bij Mashovhela kregen. Toen noemde ik het geloof ik lamsknokkels of zo. Haha. Ik heb er ook geen verstand van. De botten met vlees heb ik maar laten zitten in de pan en heb er wat aardappels tussenuit geschept. Samen met de rijst en de bonen in saus, plus nog wat brood was er genoeg te eten voor me. Marcel heeft wel zitten smullen van het lamsvlees en een lekker rood wijntje.
Rond half 10 was het weer klaar voor deze dag. Beetje spannend om naar onze tent te lopen omdat het kamp niet omheind is en er dieren op de loer kunnen liggen. Het verhaal dat er een poosje geleden onder ons tenthuisje, een luipaard heeft overnacht die de hele nacht zaaggeluiden heeft gemaakt, maakt je dat toch niet helemaal ontspannen naar je tenthuis loopt. Gelukkig kwamen we niets tegen en konden we onbezorgd ons bedje in duiken met een extra deken over ons heen, want het is een koude nacht!
P.s. Even opgezocht in mijn boek of het nou echt Wilde Honden waren die we vanmorgen zagen. Nee dus. Het waren gevlekte hyena's.