Een koets, prinses en het hierν

Woensdag2 augustus 2018,
De tijd: 22.09 uur,
De temperatuur: 24 graden,
De wind: windstil
De hemel: heldere hemel
Het terras: stoelen op het overdekte bevlonderde terras,
de tafel: tafel met geruit (plastic) kleedje,
De omgeving: gebabbel van de mensen rondom ons,
Het licht: kaarsjes aan,
De drankjes: glaasjes met wijn voor Marcel en me
De hond: Keetje op de grond voor de vlonders, houdt de boel in de gaten
Mindfulness: Ik ben écht even in het hier & nu......

We hebben de hitte van deze dag weer getrotseerd! Door het windje dat er was, was het allemaal redelijk te doen. Het voordeel van de camping is dat we ‘s nachts heerlijk koel slapen, al was het vannacht het zelfs een beetje warm. Door de kans op regen - die er niet is- kunnen we lekker het gaas open laten en we liggen dus eigenlijk gewoon buiten. Het is ongekend. Ik moet denken aan de allereerste trip van Oude Willem toen zij dus nog nagelnieuw was. We reden toen naar San Pere Pescador in Noord Spanje om daar naar de giga-camping Las Dunas te gaan. Wendy was mee en een vriendinnetje van haar. Pfft, wat was het heet die vakantie. We togen iedere ochtend naar het strand met parasols, luchtbed en boeken en dobberden regelmatig op de golven van de zee om koel te blijven. Oude Willem werd voorzien van een heuse ijskast (kon je daar huren) want -de nu overleden- campingkoelkast raakte oververhit van zoveel graden celsius. Oude Willem hebben we echter niet horen klagen. Zij zag voor het eerst het daglicht en verwonderde zich nog over alles wat haar overkwam. Doet me ook denken aan de terugweg, waarbij we in Frankrijk een tussenstop hadden zodat Oude Willem niet in een keer naar huis hoefde te kachelen (Jonge Karin vond dat trouwens een goed idee). Na een heerlijke nacht rust op het bed in Oude Willem mocht zij weer ingevouwen worden om te gaan rusten in haar karretje. En toen ging het mis! We kenden de gebruiksaanwijzing van Oude Willem nog niet zo goed en vergaten om twee beugels te verwijderen voordat we haar inklapten...... Ze raakte flink gewond aan haar jurk en was op slag niet meer waterdicht. De hele weg naar huis heb ik zitten balen dat we haar hadden beschadigd en me druk zitten maken over wat er allemaal gebeuren moest om haar weer te herstellen. Gelukkig is alles goed gekomen en hebben we haar jurk uit getrokken en naar Pauw in Heerhugowaard gebracht waar zij de scheuren die ontstaan waren , vakkundig repareerden en daar slechts 40 euro voor vroegen. Sinds die tijd heeft Oude Willem dus twee flinke littekens op haar jurk die nog steeds waterdicht zijn.
Och! Nu begon ik zo lekker kort en bondig en nu is het toch weer een heel verhaal aan het worden. Dus dan nu de rest van de dag maar in vogelvlucht:
Bij fietsenhandel Geerts in de Dorpsstraat, het fietsenkarretje opgehaald dat we gereserveerd hadden. (Thanks aan Louis voor de tip om dit te doen, want wij hadden hier zelf niet aan gedacht). De eigenaar monteerde het karretje vakkundig en achter Marcels fiets hangt dus nu een soort van hondenkoetsje zodat we de komende twee weken met prinses Keetje per fiets de omgeving kunnen doorkruizen. We moesten wel 200 euro borg overhandigen omdat die koetsjes nog wel eens gehavend worden teruggebracht. Wij hebben alle vertrouwen in onze prinses dat zij zich koninklijk zal gedragen en het gaas van de koets niet zal beschadigen, dus die borg gaan we vast en zeker terug ontvangen. Hopen we.
Vroeg in de middag maakte de prinses entree op de camping waar ze naar toe gereisd was met haar gevolg. Linda, Wendy en Dex hadden de prinses namelijk vergezeld en brachten haar veilig bij Oude Willem. Prinses Keetje was blij ons te zien en kreeg het meteen druk met snuffelen om de omgeving te inspecteren. Ondertussen was het voor Dex tijd om te eten en hij deed zich te goed aan een flinke fles met moedermelk. Dex is nu 6,5 week en heeft qua temperaturen al heel wat te verduren gehad. Zijn garderobe in maat 50 en 56 ligt zowat ongedragen in de kast. Geen weer voor kleren.....
Dex groeit ondanks de hitte goed, maar zijn darmpjes vinden het nog allemaal een beetje wennen waardoor hij zich nog niet altijd heel erg ontspannen voelt. Hij wordt dus lekker veel gewiegd, getroost en geknuffeld door zijn mama, zijn tante, zijn opa of zijn oma.
Tijd om lekker te gaan lunchen op het terras van de Waldhoorn. We lopen er naartoe, want het is slecht 500 meter verderop. De 6 maanden oude Prinses Keetje heeft nog een beetje moeite om aan de lijn te lopen zonder te trekken en omdat we op een voetpad annex fietspad lopen is het ook geen ideale situatie om ‘naast’ te oefenen. De prinses werd daarom met lekkere snoepjes in het mandje onder de kinderwagen gelokt, waar zij heerlijk heeft liggen relaxen als een echte prinses.
Wat kan je toch lekker eten bij de Waldhoorn! We namen alle 4 een ander lunchgerecht en alles zag er even lekker uit en smaakte dat ook.
Met volle buiken nog even langs de Spar om wat ingrediënten in te slaan voor het diner later op de dag. Het schijnt dat je dan minder koopt omdat je geen honger hebt. Nou, in het geval van deze Spar kan je gewoon honger hebben hoor, de prijzen zorgen er wel voor dat je geen gekke dingen doet!
Eenmaal weer op de camping komt de prinses pas weer onder de kinderwagen vandaan. Ze heeft zich daar echt ‘de koning te rijk’ gevoeld en durft het ook al even aan om haar koetsje te proberen die achter het stalen ros hangt. Marcel is de koetsier en rijdt haar rond over het veld. De prinses blijft keurig zitten. We hebben dus goede hoop onze 200 euro terug te gaan krijgen!
Nadat kleine Dex weer een fles met lekkers heeft weggewerkt lopen we met het hele gevolg door het achter hek van de camping naar het bos en de heide. Prinses Keetje is in haar element en rent steeds vooruit om even verderop te gaan liggen wachten totdat haar speleding gegooid wordt. Wat een heerlijke hond is dit toch! Ze geniet van dit spel en ze laat zich door niets afleiden. We moeten haar wel behoeden voor oververhitting want ze blijft maar doorrennen. Het speleding wordt verstopt en we houden quasi onschuldig onze handen omhoog waarbij we zeggen: Keetje, rustig! We hebben dit in haar korte leventje al vaak geoefend en na een keer of wat voor niets vooruit gehold te zijn en klaar te gaan liggen om het speleding te zoeken, geeft ze het op en kan ze even op adem komen door gewoon mee te lopen terwijl ze snuffelend van alles onderzoekt.
Het is in het bos iets koeler dan op de camping, tenminste.....als je in de schaduw blijft. We komen bramenstruiken tegen waaraan heerlijk rijpe bramen hangen die ook heerlijk van smaak zijn zoals blijkt bij het oppeuzelen ervan.
Tjeetje! Time flies when you’re having fun!
It’s Dinertime!
Vandaag staat Ratjetoe op het menu, met deze keer weer heel andere ingrediënten dan gisteren en eergisteren waardoor het weer een nieuw gerecht is. De skottel is gelukkig groot van formaat dus hij kan met gemak voor de hele hofhouding het diner bereiden. Het gaat erin als ‘koek’ en dan is het tijd om afscheid te nemen van kleine Dex, zijn mama Wendy en zijn tante Linda. Zij reizen weer af naar Purmerend terwijl wij hier samen met kleine prinses Keetje en Oude Willem gaan genieten van het hier&nu:
De tijd: 23.30 uur
De temperatuur: 21,5 graden
De wind: windstil
De hemel: sterrenpracht
Het terras: stoelen op het overdekte bevlonderde terras,
De tafel: tafel met geruit (plastic) kleedje waarop ook even een bordje met ossenworst stond. Bordje is inmiddels leeg afgevoerd.
De omgeving: vrijwel stil, 90% ligt op stok
Het licht: kaarsjes aan, hoofdlampje op mijn hoofd
De dranken: glaasje wijn (voor Karin, M is naar bed)
De hond: Keetje ligt onder mijn stoel
Mindfulness: Ik ben écht even in het hier & nu......

Weltrusten