21 juli, leeuw in de boom

zondag 21 juli Queen Elizabeth Bush lodge,  Ishasha
Het vroege opstaan gaat steeds makkelijker en in no-time is het ontbijtje alweer naar binnen gewerkt en zitten we in de jeep.   Het doel van vandaag zijn de topi's maar vooral de leeuwen die hier in de bomen gaan liggen.  Queen Elizabeth National Park is erg groot en we moeten eerst zo'n 70 kilometer rijden voordat we in het gebied zijn waar de topi's en boomleeuwen zich ophouden.  Eenmaal aangekomen gaat het dak omhoog zodat iedereen weer kan staan -als je wil- en de omgeving kan afspeuren naar wild. Met 14 man moet het toch lukken om ergens in een boom een leeuw te spotten.  We turen ons een ongeluk, af en toe roept iemand 'stop' en pakken we de verrekijker om te kijken of het echt een leeuw is daar in die boom in de verte. Nee, weer niet, het is lichtval of een knoest dat voor een leeuw wordt aangezien. Verder speuren dus maar weer.  De hele ochtend rijden we stapvoets door het gebied, maar zien niet veel meer dan een paar kops, zwijntjes en een enkele aap. Gelukkig zien we ook topi's!  Dat deel van de missie is dus geslaagd.  Topi's hebben een mooie donkerbruine glanzende vacht, zowel de mannetjes al vrouwtjes hebben een hoorns op hun hoofd en ze staan graag bovenop een termietenheuvel. Daar komt hun naam vandaan, vertelt Ronnie.  On top of de ant nest. Topi dus.
Als het tijd gaat worden om onze hongerige magen te gaan vullen met de inhoud van het lunchpakket krijgt Ronnie via zijn mobiel door dat er een leeuw gesignaleerd is op een punt waar we al eerder gekeken hadden.  Iedereen wordt gemaand te gaan zitten en Ronnie en Fred zetten hun voet op het gaspedaal. Het wordt een wilde rit door alle kuilen en gaten in de weg. Ik ben wel een beetje blij dat wij vandaag niet achterin de jeep zitten. Minder blij zijn Linda en Heleen die daar wel zitten. De rit duurt zo'n tien minuten en dat is dan best lang als je zo oncomfortabel zit en af en toe tegen het plafond gelanceerd wordt.
Als we er bijna zijn zien we al vanuit de verte dat er meer jeeps staan en als wij ook bij het punt zijn aangekomen blijkt dat de leeuw net de boom heeft verlaten en niet meer te zien is in het hoge gras. Tja, dat is dus dikke pech hebben.    Ronnie zegt dat het weinig zin heeft hier te blijven staan -wat andere jeeps wel doen- omdat de leeuw niet terug zal komen als het hier zo druk is. We rijden dus nu maar even naar de picknickplek en eten onze sandwiches op.
Deel twee van de zoektocht kan na de lunch beginnen en we blijven hoopvol alle bomen bekijken die op de savanne in de buurt van de weg staan.  Maar helaas, geen leeuw te vinden.  We merken dat we allemaal doodmoe worden van dat getuur en het niet zo goed meer volhouden.  Gelukkig krijgen we even een break bij een camping langs een rivier die de grens vormt tussen Congo en Oeganda.  Op de oever van de rivier ligt een hele kudde nijlpaarden te zonnen.  Een bewaker van de camping -die overigens uitgestorven was- neemt ons mee naar een andere plek langs de rivier waar nog veel meer nijlpaarden liggen te zonnebaden en waar ook een jong rondloopt dat twee dagen geleden is geboren.   De meeste nijlpaarden zijn lui en doen niet veel, maar af en toe staat er toch eentje op en doet een paar stappen of gaat zwemmen.
Nadat we de nijlpaarden gezien hebben is het tijd om zoetjes aan terug te gaan naar onze eigen Bush Camp want die is hier nog wel een flink stuk rijden vandaan en het is inmiddels al over vieren.  Ik kan mijn ogen ook niet meer openhouden en knikkebol lekker even in slaap totdat Ronnie zegt;  de leeuw is terug op dezelfde plek als waar we hem eerder die dag gemist hebben.  Als we op de plek zijn aangekomen staat er een jeep die ons aanwijst in welke boom de leeuw zicht heeft gehesen.  Het is maar goed dat het werd aangewezen want de boom stond nogal een stuk van de weg af en we hadden het dier nooit met het blote oog gezien als we het niet wisten.
We kijken en maken foto's van de sleeping beauty.  De telelens van mijn camera doet zijn best het beest vast te leggen, maar het is lastig van zo'n grote afstand.
De jeep die er als stond is inmiddels weggereden zodat alleen onze twee jeeps er nog staan. Ronnie en Fred overleggen hoe ze dichterbij het beest kunnen komen.  Tja, dan moeten ze door het hoge gras dat staat op niet erg vlak terrein....   Er komt een kleine jeep aanrijden en Ronnie en Fred praten met de chauffeur daarvan.   De kleine jeep gaat proberen of hij dichterbij de leeuw kan komen door het gras in te rijden waar meteen een heuveltje is dat getrotseerd moet worden. De kleine jeep heeft er wel wat moeite mee maar het lukt uiteindelijk om over het heuveltje en door het gras naar de leeuw te rijden.  Ronnie gaat achter het stuur van de jeep zitten en rijdt net als de kleine jeep het gras in. Helaas kan onze grote jeep het heuveltje niet nemen en komen we vast te zitten.  Gelukkig is Fred er ook en hij probeert ons te duwen met zijn jeep. Helaas helpt dat niet. Daarop nemen een sleepkabel en trekt de jeep van Fred ons weer terug het weggetje op.  Gelukkig heeft niemand het gezien, want anders  het zou ons een boete van 150 euro kosten.
Ronnie en Fred rijden nu iets terug op het pad naar een vlakker stukje land. Nu gaat Fred eerst en rijd het hoge gras in.  Gelukkig gaat dit goed als is het wel weer erg hobbelig.  Ronnie volgt en voor we het weten staan we vlakbij de leeuw die ons relaxt aankijkt.  We moeten snel foto's knippen want de jeep moet toch zo snel mogelijk weer naar de boete vrije weg terug.  Gelukkig is het lang genoeg om een paar mooie foto's te schieten en de leeuw recht in de ogen te kijken.   Wat een geweldige ervaring weer zeg!  We hadden de hoop al opgegeven want we waren al 8,5 uur aan het rijden (min half uurtje pauze) dus helemaal gaar en moe en het spuugzat en dan komt er toch nog op de valreep 'een leeuw in de boom' voorbij! Super!
Eenmaal terug op de lodge kunnen we nog net even douchen en daarna weer lekker buiten gedineerd.  Na het eten heeft iedereen zijn rekening betaald, want dan hoeft dat morgenochtend niet meer. Morgen gaan we namelijk weer een etappe verder in deze reis.