15 juli, Murchison Falls
Blijf op de hoogte en volg Karin
15 Juli 2013 | Oeganda, Entebbe
maandag 15 juli Murchison Falls
Om kwart voor 5 ging de wekker, om half 6 ontbijt en om 6 uur vertrek naar de Murchison falls het Murchison Nature Reserve waar we al om half 7 voor het hek staan, het park gaat echter pas om 7 uur open. Het lukt de chauffeurs (we rijden nu met twee jeeps omdat we nu met 12 personen zijn) om toch voortijdig het park in te rijden. Wat een mooi park is dit zeg! Deze savanne is weer heel anders omdat de bomen die hier en daar staan een soort palmbomen zijn. We komen weer veel hartenbeesten tegen maar voornamelijk zien we oribies, giraffen, buffels en de Oegandese cup. Met name deze laatste soort bevolkt dit park in grote overvloed en is het lievelingskostje van de leeuwen. Als we even de benen strekken aan de oever van de Nijl zien we al een kudde nijlpaarden dobberen en we vermaken ons met de twee nijlpaarden die aan het stoeien zijn. Hun bekken komen steeds boven water en raken elkaar aan. helaas was de afstand te ver om goede foto's van te maken. De verrekijker die Marcel voor zijn verjaardag kreeg doet wel goede diensten in gevallen als deze; je kan het daardoor toch heel goed zien.
Onze jeep rijdt na het nijlpaarden schouwspel verder park in. De andere jeep neemt een andere route. We zijn nog niet zolang onderweg als Ronnie gebeld wordt door Fred (de andere chauffeur) want zij hebben een luipaard gespot. Ronnie keert de jeep en geeft plankgas om het luipaard niet te missen. We zijn niet de enige die graag het luipaard zien want er staan al veel meer jeeps. Dit park is overigens een erg rustig park, maar ja, een luipaard is natuurlijk een trekpleister.
Het luipaard zit in een boom zo'n 70 meter -als het niet meer was- bij ons vandaan. Bovendien is de lichtval niet gunstig dus eigenlijk zien we slechts de contouren van het luipaard. Het beest ligt daar op zijn gemakje om zich heen te kijken en is niet van zin om zich te gaan verplaatsen. Ook in dit park mag je niet van de wegen af dus iedereen bleef netjes op het pad staan om te turen met het blote oog,via de telelens of de verrekijker. De chauffeurs van verschillende jeeps hebben wel contact en overleggen met elkaar. En nadat we eerst weggereden zijn, omgekeerd en daarna terug gereden, en er gewacht is tot er een aantal jeeps het opgegeven hadden, zei Ronnie ons om de camera's in de aanslag te houden. Een stuk of 6 jeeps tegelijk reden nu het veld in richting de boom. Het luipaard bleef aanvankelijk rustig zitten, maar toen de jeeps wat al te dichtbij kwamen sprong hij de boom uit en verdween in het net even te hoge gras. He, jammer.....
Weer terug op het pad zagen we dat het luipaard weer terug liep richting de boom, daar niet nog een keer in klom, maar eraan voorbij liep en in een bosje zich verdekt opstelde. niet ver van het luipaard stond een kleine oribi en we hoopten dat het luipaard daar een lekker hapje van zou gaan maken. Maar zo te zien had het luipaard daar weinig zin in en uiteindelijk hebben we hem daar achtergelaten zonder te weten hoe het verder afloopt.
We zien in dit park ook regelmatig olifanten, maar meestal van verre afstand. We hebben ze ook wel van heel dichtbij gezien en gehoord,maar de bossages zijn zo dit dat het erg moeilijk is om ze echt in volle glorie van dichtbij te aanschouwen.
We hebben een lunchpakketje meegekregen en we eten de lunch aan de oever van de Nijl met gevaar voor diefstal door de brutale bavianen. Na de lunch rijden we naar een lodge die vlakbij is en waar we even wat kunnen drinken. Om kwart over twee vertrekt de boot die ons 3 uur lang langs de oevers van de Nijl zal varen en die ons ook brengt naar de Murchison falls. De Nijlpaarden die we zien zijn echt niet te tellen. Zoveel hebben we er nog noit bij elkaar gezien. Er is echter weinig spektakel, ze dobberen maar wat rond en duiken af en toe onder. Aan de oever zien we weer wat olifanten, zwijntjes, de bosbok en vlak voordat de reis voorbij is ook nog een krokodil die we van heel dichtbij kunnen zien omdat de boot er heel dichtbij kan komen.
Pas om kwart voor 7 zijn we weer terug op ons fort. Gauw even een frisse douche en daarna aanschuiven bij het 4 gangen diner.
Het was weer een mooie dag hier in Oeganda!
Om kwart voor 5 ging de wekker, om half 6 ontbijt en om 6 uur vertrek naar de Murchison falls het Murchison Nature Reserve waar we al om half 7 voor het hek staan, het park gaat echter pas om 7 uur open. Het lukt de chauffeurs (we rijden nu met twee jeeps omdat we nu met 12 personen zijn) om toch voortijdig het park in te rijden. Wat een mooi park is dit zeg! Deze savanne is weer heel anders omdat de bomen die hier en daar staan een soort palmbomen zijn. We komen weer veel hartenbeesten tegen maar voornamelijk zien we oribies, giraffen, buffels en de Oegandese cup. Met name deze laatste soort bevolkt dit park in grote overvloed en is het lievelingskostje van de leeuwen. Als we even de benen strekken aan de oever van de Nijl zien we al een kudde nijlpaarden dobberen en we vermaken ons met de twee nijlpaarden die aan het stoeien zijn. Hun bekken komen steeds boven water en raken elkaar aan. helaas was de afstand te ver om goede foto's van te maken. De verrekijker die Marcel voor zijn verjaardag kreeg doet wel goede diensten in gevallen als deze; je kan het daardoor toch heel goed zien.
Onze jeep rijdt na het nijlpaarden schouwspel verder park in. De andere jeep neemt een andere route. We zijn nog niet zolang onderweg als Ronnie gebeld wordt door Fred (de andere chauffeur) want zij hebben een luipaard gespot. Ronnie keert de jeep en geeft plankgas om het luipaard niet te missen. We zijn niet de enige die graag het luipaard zien want er staan al veel meer jeeps. Dit park is overigens een erg rustig park, maar ja, een luipaard is natuurlijk een trekpleister.
Het luipaard zit in een boom zo'n 70 meter -als het niet meer was- bij ons vandaan. Bovendien is de lichtval niet gunstig dus eigenlijk zien we slechts de contouren van het luipaard. Het beest ligt daar op zijn gemakje om zich heen te kijken en is niet van zin om zich te gaan verplaatsen. Ook in dit park mag je niet van de wegen af dus iedereen bleef netjes op het pad staan om te turen met het blote oog,via de telelens of de verrekijker. De chauffeurs van verschillende jeeps hebben wel contact en overleggen met elkaar. En nadat we eerst weggereden zijn, omgekeerd en daarna terug gereden, en er gewacht is tot er een aantal jeeps het opgegeven hadden, zei Ronnie ons om de camera's in de aanslag te houden. Een stuk of 6 jeeps tegelijk reden nu het veld in richting de boom. Het luipaard bleef aanvankelijk rustig zitten, maar toen de jeeps wat al te dichtbij kwamen sprong hij de boom uit en verdween in het net even te hoge gras. He, jammer.....
Weer terug op het pad zagen we dat het luipaard weer terug liep richting de boom, daar niet nog een keer in klom, maar eraan voorbij liep en in een bosje zich verdekt opstelde. niet ver van het luipaard stond een kleine oribi en we hoopten dat het luipaard daar een lekker hapje van zou gaan maken. Maar zo te zien had het luipaard daar weinig zin in en uiteindelijk hebben we hem daar achtergelaten zonder te weten hoe het verder afloopt.
We zien in dit park ook regelmatig olifanten, maar meestal van verre afstand. We hebben ze ook wel van heel dichtbij gezien en gehoord,maar de bossages zijn zo dit dat het erg moeilijk is om ze echt in volle glorie van dichtbij te aanschouwen.
We hebben een lunchpakketje meegekregen en we eten de lunch aan de oever van de Nijl met gevaar voor diefstal door de brutale bavianen. Na de lunch rijden we naar een lodge die vlakbij is en waar we even wat kunnen drinken. Om kwart over twee vertrekt de boot die ons 3 uur lang langs de oevers van de Nijl zal varen en die ons ook brengt naar de Murchison falls. De Nijlpaarden die we zien zijn echt niet te tellen. Zoveel hebben we er nog noit bij elkaar gezien. Er is echter weinig spektakel, ze dobberen maar wat rond en duiken af en toe onder. Aan de oever zien we weer wat olifanten, zwijntjes, de bosbok en vlak voordat de reis voorbij is ook nog een krokodil die we van heel dichtbij kunnen zien omdat de boot er heel dichtbij kan komen.
Pas om kwart voor 7 zijn we weer terug op ons fort. Gauw even een frisse douche en daarna aanschuiven bij het 4 gangen diner.
Het was weer een mooie dag hier in Oeganda!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
