Van Johannesburg naar Game reserve Welgevonden,

Vanmorgen om 8 uur zaten we aan het ontbijt. Opstaan was niet zo moeilijk, het bed was erg hard en er liepen steeds beesten over het dak die een enorm lawaai veroorzaakten. De douche was net als gisteren, helaas koud, maar de warme geroosterde broodjes die uitgesneden waren in hartjes vorm, maakten alles weer goed. Shannon de hostes was ook echt heel erg lief en behulpzaam en ze was enorm blij me het bedankkaartje dat ik voor haar en haar man George had getekend. Om 9 uur werd de huurauto gebracht. Gelukkig op tijd, want we moesten om 13.00 bij de pickup spot zijn van Game reserve Welgevonden. Toen ik mijn tas op de voorstoel legde dacht ik even: he! het is een lesauto, want hier zitten ook pedalen!!! O, nee.... Je moet aan de andere kant zijn Karin!
Zoals ik al schreef vond ik het allemaal een doodenge onderneming dat Marcel zelf moest gaan rijden. Met name het uit Johannesburg gezien te raken en de N1 zien te vinden en dat alles dan ook nog eens aan de linkerkant van de weg. Brrr!!! Maar de foefjes die Erna en ik 5 jaar geleden bedacht hadden, riep ik ook nu weer naar Marcel. " Je moet naar rechts. gRote bocht! (met de r van rechts)" en bij Links is het een kLeine bocht (met de L van links!)
Uit Johannesburg geraken viel achteraf reuze mee. Meneer TomTom had ik ingesteld en deed zijn werk keurig. Ik las wel steeds mee op de route beschrijving en op de kaart of hij het wel goed deed. Marcel deed het prima en het lukte mij langzaamaan steeds beter om een beetje te ontspannen. Op de tolweg vielen mijn ogen zelfs af en toe dicht, zo ontspannen. Bij Nylspruit moesten we de Tolweg af en richting Vaalwater rijden. Dat begon goed, maar dat duurde niet lang..... Er werd aan de weg gewerkt en niet zomaar op een stukkie, maar vrijwel de hele 60 km lange weg was het langzaam rijden op onverharde weg. Af en toe een verhard stukje, maar dan wel vol met kuilen. Oef, ik moet zeggen dat ik blij was toen we eenmaal de Maingate van Welgevonden binnen konden rijden.
Eenmaal binnen werden we opgewacht door Sylvester. Hij zal de komende 24 uur onze gamedrive guide zijn. Alle spullen werden overgeladen in zijn jeep, maar voordat we de 3 kwartier durende tocht naar de logde gingen afleggen, kregen we een buitenlunch. Billtong, gedroogde mango en nog iets lekkers. Hij had een koelbox vol met allerlei drankjes en om te vieren dat we heelhuids de bestemming hadden bereikt nam Marcel een biertje en ik een wijntje.
Eenmaal op de lodge werden we verwelkomd door de hele staf. Koks, housekeeper, bediende en management. We zijn hier vandaag de enige gasten, dus alle aandacht voor de twee kaaskopjes.
John, de manager, leidde ons rond en we konden niets anders doen dan verbijsterd zijn over zoveel moois hier. Het is echt een geweldige plek en enorm luxe en mooi ingericht. We vinden het nu al jammer dat we hier maar 1 nachtje blijven.
We waren er om 3 uur en om half 4 stond er een hightea voor ons klaar. Dominique, ook manager (zij is partner van John) deed gezellig met ons mee. We zaten op het terras van de mainlodge met uitzicht over een drinkplaats voor dieren. Het duurde niet lang of er kwam al flinke aap even water drinken en later een groepje zebra's. Geweldig om tijdens je kopje thee dit uitzicht te hebben!
Na de hightea kwam Sylvester ons weer halen voor een gamedrive. Op zoek naar de dieren dus! Liefst een luipaard, maar dit is onze eerste gamedrive, dus eigenlijk zijn alle dieren goed. We zagen veel gnoe's (ze noemen het hier Wildebeesten), zebra's en wrattenzwijnen. Het duurde even maar toen kreeg Sylvester leeuwen in de gaten. Je hoorde ze ook. Er zaten groepjes leeuwen op verschillende plekken die naar elkaar aan het roepen waren door een soort van hoestgeluidjes te maken. In de buurt liep een impala in zijn uppie en even dachten we dat de leeuwen die wel soldaat wilden maken. Maar Sylvester vertelde dat het nog te licht was en de leeuwen elkaar eerst opzoeken. Vandaar die geluiden. Het gebrul van een mannetjesleeuw is echt een flink kabaal. Daardoor wist Sylvester dat de groep leeuwen waar wij naar het kijken waren een bepaalde richting op zouden gaan. Hij reed met zijn jeep die richting op om de leeuwen op te vangen. En zo gebeurde het dat wij voor onze jeep zo'n groep van 5 a 6 leeuwen hadden lopen. Heel bijzonder!
We zijn de leeuwen nog een hele poos gevolgd. Uiteindelijk zagen we ook het mannetje. Machtig gezicht met die zwarte manen rond zijn kop! Toen de groep eenmaal bij elkaar was, werden ze rustig en wachtten op het donker. Niet ver van de leeuwen stond een Gnoe stoer te doen en tegen de leeuwen te blazen om hen te laten weten : ik zie jullie hoor! Sylvester vertelde dat zodra er een leeuw de richting van de gnoe op loopt deze weg zal sprinten. Zo gebeurde ook. De gnoe's hebben ook een kort geheugen. Als de leeuwen rustig blijven wachten tot het donker is, zijn de gnoe's vergeten dat er leeuwen in de buurt waren.
Uiteindelijk werd het te donker om nog iets te kunnen zien. Terugrijdende naar de lodge spotten we nog een eenzame leeuw, een paar yackals en twee olifanten.
Terug in de lodge brandde het haardvuur (het is nu toch wel aardig koud buiten. Als de zon onder gaat koelt het hard af) en stond de tafel gedekt. De manager John, at gezellig met ons mee en het eten was heerlijk!
Morgenochtend om half 7 worden we gewekt en zullen we rond kwart over 7 weer op safari gaan.
Het is hier fantastisch!!!! Als je even wilt kijken waar we zijn: kijk op

www.mhondoro.com