14 juli, van Kitgem naar Murchison falls

zondag 14 juli  Van Kitgum naar Murchison falls.

Het regende vanmorgen pijpenstelen  en het had vanaf gisterenavond tot diep in de nacht geonweerd. Toch hebben we lekker kunnen slapen. Rita en Arjen hadden om half 8 al voor iedereen een omelet met 'alles erin'  besteld om zo op tijd klaar te zijn als Ronnie ons weer kwam oppikken om half 9.  Het was echter toch een te grote bestelling om vlot te serveren.... Om tien voor half 9 kwamen de bordjes eindelijk. Ronnie was echter ook aan de late kant en we reden uiteindelijk rond 9 uur weg naar onze volgende bestemming: Murchison falls waar we in fort Murchison 3 nachten zullen blijven.
Onderweg zagen we dat er veel mensen hun mooiste kleren aanhadden omdat het vandaag zondag is. Veel mensen zijn hier katholiek en gaan naar de zondagsmis.   Langzaam verandert het landschap van savanne in meer bomen en een ander soort gras waardoor het groener leek. De straten en wegen blijven echter even stoffig en na de hele nacht regen ook erg vies en glibberig, zelfs voor de jeep.  Ronnie kan daardoor geen plankgas geven, maar beter later aankomen dan helemaal niet aankomen, dus veilig rijden staat voorop.  De regen begint langzaam plaats te maken voor opklaringen en de vaart komt er toch lekker in. Totdat er midden op de weg een grote hoop aarde ligt. We kunnen er niet linksom en we kunnen er niet rechtsom. Ronnie checkt wat er aan de hand is en het blijkt dat men daar een bruggetje aan het maken is, maar die is nog lang niet klaar.  Er was ook nergens aangegeven dat de weg afgesloten was.. Er zat niets anders  dan rechtsomkeert te maken.
We komen weer terug in een klein dorpje en Ronnie vraagt welke weg hij als alternatief kan nemen. We worden een kant op gestuurd.  Onderweg vraagt Ronnie het nogmaals, voor de zekerheid. Ja! We zitten goed.  We rijden alweer ruim een half uur als de weg plotseling ophoudt.......   Ronnie stopt de jeep en stapt uit. Rita en ik lopen met hem mee; zij om foto's te maken en ik om te filmen.  De weg blijkt niet op te houden maar maakt een onoverzichtelijke haarspeldbocht naar links en de weg is meteen de helft smaller. Nog iets verder zien we een riviertje dat de weg kruist en hoewel er weinig water in zit is de bodem wel zo drassig dat een zware jeep er zeker in blijft steken.  Als we nog iets verder kijken zien we dat de weg nog smaller wordt en de jeep ook nog een bult zal moeten overmeesteren.    Er zit niets anders op dan weer rechtsomkeert maken.  En zo komen we 2,5 uur nadat we uit Kitgem zijn vertrokken weer terug in Kitgem. Vanaf daar kan Ronnie een andere weg nemen en nu gaat er gelukkig niets meer mis.
We hadden zullen lunchen in Murchison lodge maar dat gaat niet meer lukken dus we worden bij een supermarkt afgezet zodat we wat te eten  kunnen kopen terwijl Ronnie gaat tanken.  Na wat geduld geoefend te hebben zijn we aan de beurt om lekkernijen te bestellen en Marcel en ik doen ons tegoed aan pizza puntjes en een sauzijzenbroodje op z'n Oegandees.
Uiteindelijk komen we om half 4 aan bij het fort Murchison. De regen hebben we allang achter ons gelaten; hier is het prachtig en heet weer.  We hebben hier een mooie kamer met een schone badkamer waar gewoon water uit de kranen komt.   Het uitzicht over de Nijl is prachtig, de vogeltjes fluiten er lustig op los en Marcel zit nu op het terras met de nieuwe mensen te praten.  Het zijn Marja en Jacques en hun drie kinderen Jolanda, Martijn en Hellen (tussen de 18 en 23 jaar oud) Het gezin komt uit Soest en het stel dat verder met ons meereist komt uit Antwerpen. Zij heten Kelly en Danny,
Het is wel even wennen voor iedereen.   Het gezin slaapt ook in tenten en dat is voor Linda dan wel weer leuker.  Een van de dochters van het gezin slaapt al bij Linda in de tent  omdat er voor het gezin een tent tekort was geboekt en de camping helemaal vol zit.