Mhondoro lodge, donderdag 2 augustus

Vanmorgen klopte Sylvester om 6.30 uur op onze deur. Tijd om op te staan voor onze game drive. Natuurlijk eerst even een douche (heerlijk warm) en in de afritsbroeken springen. Om 7 uur stond de koffie en thee klaar plus wat kleine koekjes en wat fruit. Het is hier om deze tijd nog flink koud. Jezelf aankleden met verschillende lagen is geen overbodige luxe. Sylverster had nog was extra dekens in de jeep gelegd en een lekkere warme kruik waaraan je je handen kon warmen. Oke! Laat de game drive maar beginnen! We zijn er klaar voor!
Het was vanochtend echter zo frisjes dat de dieren dachten: bekijk het maar, wij blijven nog even lekker beschut zitten waar we zitten. Sylvester probeerde voor ons een luipaard te ontdekken en reed langs de favoriete plekjes van deze beesten; de rotsen. Maar ook het luipaard had het nog koud en heeft ons misschien wel gezien maar wij niet haar of hem.....
We gingen op zoek naar de troep leeuwen die we gisterenavond hadden geobserveerd. Volgens de berichten van andere gidsen (er is steeds radio contact tussen de gidsen), hebben de leeuwen gisteren wel een "kill" gedaan, maar was het niet een van de wilde beesten/gnoe's, die we vlakbij de leeuwen hadden zien staan, die ze hadden gedood. Ik vind het knapper dan knap, want tussen al het hoge savanne gras in, zag Sylvester in de verre verte een wit streepje en meldde ons dat daar de troep leeuwen lag uit te rusten. Het witte streepje was van een leeuw die op zijn rug lag. Zelfs met de verrekijker was het nauwelijks waar te nemen.
Zoals ik al schreef; het was deze ochtend lastig om wild te spotten en nog lastiger om er foto's van te maken omdat de zon nog te laag stond. We zijn er, bij deze tweede game drive, al achter dat het hier met name stikt van de zebra's en de wilde beesten 'gnoe's". Verder zagen we vanmorgen een zeldzame olifant, veel warthops (wrattenzwijn), twee maal twee setjes giraffen en wat impala's. In het Krugerpark word je dol van de hoeveelheid impala's maar hier zie je ze in veel mindere mate. Volgens onze gids komt dat doordat hier teveel luipaarden zijn en die houden wel van een hapje impala. Waar zijn die luipaarden dan??? We moet gedult heb!
Sylvester probeerde niet alleen de dieren voor ons te vinden maar leert ons ook over pootafdrukken en het herkennen van poep. Zo weten we nu dat de hyena een beetje wittige poep heeft en een soort van 'toilet' gebruikt; dwz ze poepen graag op dezelfde plek en zetten daarmee ook hun territorium af. Een rhino (neushoorn) doet dat ook en omdat ze wel in de gaten hebben dat ze een flinke bolus achter laten, maken ze deze kleiner met hun poten. Zo verspreidt de poep zich en wordt het geen grote berg. Dieren zijn toch slimme wezens! Of is het allemaal instinct?
De olifanten schijten gewoon overal waar het hun uitkomt en ze doen er verder niets mee. Het zijn de mensen die de olifantenpoep hergebruiken. In Sri Lanka zagen we vorig jaar dat ze er papier van maken. Dat doen ze hier niet, maar de poep (in gedroogde versie) wordt wel gebruikt om muggen (malaria) te bedwelmen en ook tegen verkoudheid wordt het gebruikt. Als je zo'n keutel aansteekt dan zorgt de rook die er van afkomt, dat de muggen de hele nacht bedwelmd zijn. En als je het inhalleert dan help dat om je verkoudheid te verjagen. Ik heb een bolus in mijn tas gestopt, dus wie de proef op de som wil nemen; laat maar weten!
Om een uur of 10 zijn we terug op de lodge en om half 11 krijgen we een heerlijk ontbijt op het terras van het mainhouse van de lodge. Dominique eet mee en met de blik op de waterplaats, waar slecht 1 wilde beest komt drinken, genieten we van het lekkers en kletsen we met Dominique over van alles en nog wat, maar met name over het leven op zo'n lodge en de toekomst plannen van Dominique en John. Wat een bijzonder leven heb je als je als koppel werkzaam bent op zo'n lodge.
Na het late ontbijt was het alweer tijd om onze tassen in te pakken om te gaan verkassen naar de volgende lodge. We gingen, lekker melig, nog met de hele staf op de foto en na een envelop met inhoud en een Stippie-bedank tekening te hebben achter gelaten, bracht Sylvester ons naar Makweti lodge. Deze lodge ligt in hetzelfde reservaat als Mhondoro, ruim een half uur tijden van elkaar. Tijdens de rit naar deze lodge zagen we meer dieren dan bij de ochtend safari. De temperatuur was dan ook inmiddels lekker opgelopen tot het niveau: vestje aan op het balkon, maar jas aan in de rijdende jeep. De dieren waren inmiddels ontwaakt en ik kon nu veel mooiere foto's maken van de dieren dan vanmorgen bij de game drive. Eenmaal aangekomen bij Makweti hebben we Sylvester vaarwel gezegd. We hadden het zo naar ons zin gehad, deze ene dag bij Mhondoro, dat we het erg jammer vonden dat we niet langer konden blijven. Maar ja, onze reisadviseur had zo zijn redenen om ons naar Makweti te verkassen.
Mia heette ons welkom en leidde ons rond op de lodge. Wat al meteen indruk maakte was het lekkere terras waar je lekker in een stoel neer kan ploffen en dan maar kijken naar de dieren die bij de waterplaats aanschuiven. Deze lodge ligt meer inde bush en we hadden al gauw in de gaten dat er bij deze waterplaats meer dieren kwamen drinken dan bij de vorige lodge. We wilden daar wel meteen blijven zitten, maar eerst moesten we wegwijs gemaakt worden over de andere ruimtes van de lodge. Als laatste werd onze kamer geshowt. Via een hangbrug over een rivier (staat nu droog) bereik je ons huisje. Een geweldige kamer, grote badkamer, binnen- en buitendouche, veranda en een vlonder naar een tweede veranda met een paar ligstoelen en een prive bubbelbad! Wauw!!! Echt geweldig!!! Helaas is het water te koud om in te gaan bubbelen, maar wel even heerlijk in het winterse zonnetje gezeten. Toen bedachten we dat we beter bij het terras bij de waterplaats konden gaan zitten om zo nog wat wilde dieren te zien. Goed idee, want we werden getracteerd op een giraf die kwam drinken, wat Wilde Beesten en wratten zwijnen. Tja, het klinkt als "oke is dat alles?' maar als je dat zo dichtbij voor je neus ziet gebeuren dan is dat gewoon VET GAAF!
Om half twee werden we voor de lunch verwacht en maakten we kennis met onze gids Johan. Grote blanke kerel die wel van een grap houdt. Spekkie voor Marcel's bekkie. Mia (die ons vanmiddag opving en rondleidde) blijkt zijn vrouw te zijn. Zij aten beiden met ons de lunch mee. Door in het engels, afrikaans en nederland met elkaar te kletsen hebben we elkaar een beetje beter leren kennen.
Om half 4 stapten we in de jeep van Johan om de savanne af te struinen naar wild. Natuurlijk zagen we weer veel zebra's en wilde beesten, maar we zagen nu ook veel iimpala's bij elkaar in een 'herd' (kudde) en enorm veel giraffen. Machtige beesten zijn dat toch ook!
Een grote mannetjes olifant met flinke slagtanden en 5 benen, deed ons nog wel even de schrik om het hart slaan toen hij wat ging dreigen naar de jeep. Oef! Dan moet ik toch wel even slikken hoor! Johan spotte in een open vlakte een aantal witte neushoorns. Witte neushoorns zijn helemaal niet wit maar gewoon grijs. Het zijn dan ook eigenlijk 'weidth lip" rhino's; wijde lippen neushoorn. Ze hebben namelijk een bek van oor tot oor. In tegen stelling tot de zwarte neushoorn, die een klein bekkie heeft. Affijn, Johan spotte die4 neushoorns en rijdt er naar toe, steeds dichterbij. Als we zo'n meter of 30 van ze verwijderd zijn stapt hij uit en gaat het game-drive drankje en hapje klaar zetten alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Wij vinden het best wel eng om met die enorme neushoorns in de buurt de jeep uit te stappen, maar doen dat toch maar. Als Johan het durft, dan zal het toch wel veilig zijn?
Lekker even plaatjes schieten. Geweldig! Als Johan snuf geluidjes gaat maken, zoals ook de rhino's dat doen, kijken ze onze kant op en komen ook onze kant op lopen. Oef Oef...... eng eng! Ze komen nu toch wel heeeel dichtbij! Johan vertelt dat ze heel erg slecht kunnen zien en omdat ze zijn gesnuf horen dichterbij komen. Deze rhino's zijn goedzakken. Ze willen je geen kwaad doen en zolang je hen niet in het nauw drijft is er niets aan de hand. Oke Johan, we geloven je. De rhino's doen ook verder niets, kijken een beetje onze richting uit en gaan verder met grazen. Onder het genot van een wijntje en een knabbeltje staan we dus naar 4 reusachtige rhino's te kijken die op nog geen 10 meter afstand staan. Echt bizar!
De zon is inmiddels al begonnen met zijn 'fall-down'. De fall down begint rond kwart voor 6 en is om kwart over 6 klaar. In een half uur tijd is het hier van klaar lichte dag over gegaan in de nacht. Blijft een bijzondere ervaring. Het is nu winter, maar in de herfst gebeurt hetzelfde, zo weten wij uit ervaring met onze vorige reis naar ZA. Wat ook bijzonder blijft is te zien dat de zon hier de andere kant opdraait. Niet van oost naar west, maar van west naar oost. Of is oost hier west en west hier oost?
Affijn, na de neushoorn ervaring ging de jeep weer richting lodge en werden we daar opgewacht door Mia en, een voor ons nieuwe gids, Justin. Johan had zijn vrije avond en Mia en Justin gingen met ons dineren. Ik moet zeggen, dat ik eht wel heel apart vind dat het hier blijkbaar gebruikelijk is, dat de stafleden van een lodge als taak hebben om te ontbijten, lunchen en dineren met de gasten. Apart, maar ook wel heel erg leuk! Je leert weer eens andere mensen kennen op deze manier en je krijgt al snel een vertrouwd gevoel over de plek waar je bent; we horen er bij. Het eten was overheerlijk, de entourage geweldig, de decoratie geweldig en de blou-aap, die zo slim is om hier iedere avond op een beschutte plek onder het afdak te overnachten, is geweldig!
We hebben vanmiddag enorm lol gehad met Johan, die geduldig aan Marcel uit ging leggen hoe een olifant er uit zien, nadat Marcel dacht een olifant te zien maar dat een koedoe bleek te zijn. We hebben ook enorm gelachen om Johan ( en Johan om zichzelf) omdat hij serieus op de rem trapte toen we bij de 4 rhino's wegreden en Marcel plotseling serieus riep: STOP! IK ZIE 4 OLIFANTEN!!!!! Oke, Marcel, ze zijn grijs, maar hebben geen grote oren en een slurf.
Het was jammer om Mhondoro lodge te verlaten maar het is leuk om hier nu op Makweti te zijn . Hopelijk laten de baboons ons huisje met rust, hebben we geen last van olifanten die takken aan het afbrken zijn en kunnen we gaan genieten van dit heerlijke bed dat hier staat in dit mooie huisje. Het haardvuur is bijna uit, ik ga slapen...... zzzzzz
Marcel slaapt al een uur. Tot morgen!