Dag 8, van Marataba naar Madi A Thava

Dag 8, van Marataba naar Louis Trichart / Madi A Thava,

Vanmorgen geen game-drive of wandelsafari helaas. Het is tijd om te verkassen naar een volgende bestemming. Daarom kunnen we een uurtje later op en na inpakken van de tassen schuiven we aan voor een ontbijtje. De kok heeft besloten dat het een Engels ontbijt wordt deze keer. Dus wij eten alleen het ei op. De worst, het oranje ding met een enorme paddestoel erop en de bacon laten we maar voor wat het is, al proeft Marcel er wel een beetje van. Zware kost. Er staat ook een plateau met een paar stukjes Franse kaas en wat toast en een beker yoghurt met vruchten en müsli en nog iets zaadachtigs.
We nemen afscheid van Andrew en van deze geweldig mooie locatie.
We worden naar de Safari lodge gereden en komen onderweg nog een paar laatste zwijntjes en impala's tegen. Bij de Safari Lodge staat onze auto ons helemaal schoon en blinkend op te wachten. Dat is deel van de service hier; ze wassen gewoon even je auto. Niet dat het veel zin heeft want na 10 minuten op de stoffige weg naar de mainroad is de auto alweer van wit naar roodbruin verkleurd. Ryanhard (de manager van de Trails Lodge) en wat personeel zwaait ons uit en bij de main gate zwaait de slagboom open en kan het volgende avontuur beginnen.
De hele dag hebben we in de auto gezeten. Te beginnen met een kilometer of wat érg slechte weg, maar eenmaal op het asfalt aangekomen kunnen we redelijk doorkachelen. Eenmaal op de N1 gaat het helemaal lekker rap. 120 en Marcel trapt hem op z'n staart. Ik blijft het af en toe doodeng vinden om aan de linkerkant van de auto te zitten op wegen waar geen vluchtstrook is en de zijstreep -als die er al is- op de rand van het asfalt is geschilderd. Er zijn ook delen van de weg waarbij het een 'soort van 4-baans' is maar dan anders. Als je links rijdt rijd je dan half over de oranje streep en dan kan er rechts ingehaald worden. Dat is allemaal maar erg krap en als een tegenligger het gelijktijdig doet met iemand op jouw baan........ Ik doe dan ook regelmatig mijn ogen dicht. Helemaal als er borden verschijnen waarop staat "High Accident Zone" en die mijn vermoeden bevestigen dat het hier nog weleens mis gaat.
Onderweg stoppen we even om de auto te drinken te geven en om zelf even de maagjes te vullen voor de lunch. Het wordt een cheeseburger bij de Wimpie. Ja, die bestaat nog! Het was nog redelijk smakelijk ook zeg!
Marcel komt erachter dat hij zijn mobiel niet in zijn zak heeft. Oeps! Dat geeft even paniek. Even naar de auto, want misschien ligt het ding daar. Nee, helaas.... Dus Jos van Bommel maar even geappt (wat makkelijk toch tegenwoordig dat je zo makkelijk contact kan maken met de hulptroepen ) om hem te vragen contact op te nemen met Marataba. Waarschijnlijk ligt de mobiel nog op de eettafel.
Als we weer in de auto stappen ziet Marcel in een oogopslag zijn mobiel liggen! OMG! Alle paniek voor niks. Maar gelukkig is het ding terecht en kunnen we ontspannen de rest van de reis doen.
We zijn rond kwart voor 5 bij Madi A Thava. Hadden we eerder een Safari Lodge en een Trails Lodge, we zijn nu beland in een Mountain Lodge.
We hebben nu een houten huisje dat een endje van de mainlodge afligt. We moeten er met de auto heen rijden. Maakt niet uit. We blijven hier maar een nachtje.
We gaan lekker in de mainlodge op de banken zitten bij het haarvuur met een wijntje en een biertje. om 7 uur is het diner en komen de andere gasten ook aanwaaien. Vrijwel allemaal Nederlanders. De eigenaar is Nederlands ,dus daar zal het wel door komen.
tijdens het diner valt verschillende keren het licht uit. Gelukkig zijn de kaarsen al bij voorbaat ontstoken en dat maakt het alleen maar gezelliger.
De stroomstoring duur niet heel lang. Gelukkig maar, want zonder stroom doe je niet veel meer vandaag de dag.
En nu zitten wij hier nog even op het bankstel en iedereen is al afgetaaid naar zijn hutje of kamer. Moesten wij ook maar eens gaan doen.
Niet echt een spannend verhaal vandaag. Morgen naar Botswana en daar hopelijk weer wat meer opwinding!