donderdag 9 augustus Krugerpark
Blijf op de hoogte en volg Karin
09 Augustus 2012 | Zuid-Afrika, Phalaborwa
Donderdag 9 augustus, Letaba Krugerpark
Gisterenavond heerlijk gegeten hier in het guesthouse. De eigenaresse is tevens kokkin en dat doet ze goed. De eigenaar had nog wel wat lekkere wijntjes liggen, dus heerlijk genoten van dat alles. Het was gisteren erg koud. Ze zijn hier duidelijk niet berekend op kou. Geen dubbele beglazing, geen centrale verwarming. Met een klein bijzet radiotortje en een extra deken moet je het doen. Maar de douche was heerlijk evenals het ontbijt. Rond 9 uur reden we richting het Krugerpark. Meneer Tom weer aangezet en in de gaten gehouden, maar wederom maakte hij geen fouten. Hij mag blijven.
Bij Palowerhna gate, een van de ingangen van het Krugerpark, reden we om half 12 naar binnen. Ons aangemeld bij de receptie. We hadden echter geen reserveringsnummer o.i.d., maar ook zonder die info konden ze onze namen snel vinden in de computer. Vanaf de gate was het een uurtje rijden naar kamp Letaba met max. Snelheid 50km. We namen echter de tijd om meteen zoveel mogelijk wild te ondekken. We waren benieuwd of ons dat zou lukken zonder gids erbij. Marcel blijkt echter een super gids te zijn want hij ziet echt allerlei beesten op grote afstand! Ik heb ook een paar keer een dier ontdekt, maar Marcel staat met grote voorsprong voor op mij!
Het begon met een eenzame olifant, maar binnen twee uurtjes hadden we al vele giraffen gezien, waaronder een schattig kleintje, impala's (natuurlijk), apen, een groepje olifanten, aparte vogelsoorten, koedoe's en zebra's.
Omdat je op een gegeven moment moet plassen en ook honger krijgt zijn we rond half 3 bij kamp Letaba en melden ons aan. We krijgen de beschikking over een rondavel met de keuken aan de buitenkant. Voor de blauaapjes is het hier een eldorado en er hangt een A4tje aan de deur met het verzoek of je de ijskastdeur naar de muur wil draaien omdat de apen alles eruit stelen. We kunnen hier zelf koken, maar zijn dat eigenlijk niet van plan. In het winkeltje wat hoogst noodzakelijke dingen gehaald en iets te eten als lunch. Maar meteen even naar het restaurant gelopen om een tafel te reserveren, je weet maar nooit.
Binnen 3 kwartier zitten we alweer in auto op zoek naar wild. Je hebt hier verharde wegen en onverharde wegen. We kiezen een onverharde weg, lekker rustig, weinig andere auto's. We rijden weer langs een groepje impala's en observeren een familie aap die uit de bomen van alles plukken en opeten. Als we een bocht omdraaien en de weg omhoog voert, stuitten we op een kudde buffels die de weg barricaderen. Het zijn er zo te zien een stuk of 10 maar we merken al snel dat er in de bosjes nog het een en ander zit. Ze staan op hun dooie gemak op de weg en steken tergend langzaam over. Een van de buffels houdt ons voordurend in de gaten en loopt op een gegeven moment ook dichter naar ons toe. Het is een prachtig gezicht, maar we hebben ook wel ontzag voor deze beesten. Geen haar op ons hoofd die erover denkt om met de auto rechtdoor te gaan in de hoop dat de buffels wel opzij zullen stappen. Marcel zet de auto in zijn achteruit en we rijden achteruit totdat we uit het zicht van de buffels zijn. Zo, dat was best spannend zeg! We rijden de onverharde weg weer terug en omdat de middag al bijna ten einde is en je om 6 uur terug moet zijn op het kamp, nemen we nu maar een stuk verharde weg. We rijden over een brug waar veel mensen zijn uitgestapt en over de reling hangen, maar wij zien eigenlijk niets, dus rijden door. Verderop is een waterplaats geflankeerd door een windmolen. Deze waterplaats pakken we nog even mee voordat we terug gaan. Goed idee, want er staat hier een hele kudde olifanten. Er is een ondeugend olifantje bij dat probeert de benen te nemen, maar moeder rent achter haar aan en dwingt haar de goede richting op. De kudde begint onze kant op te lopen......gelukkig, ze komen niet verder, maar buigen af en nemen een spurt naar de bossages zo'n 300 meter verderop.
Eenmaal terug op het kamp even genieten van een biertje/wijntje en dan naar het restaurant. In tegenstelling tot gisteren in Tzaneen, waar het zo'n 10 graden was, is het hier in het Krugerpark 27 gr geworden en kunnen we deze avond op het terras eten. Onze tafel staat al te wachten en we kiezen allebei iets lekkers van de eenvoudige kaart. Met de buikjes rond lopen we rond 8 uur naar onze rondavel. En het is niet te geloven, maar we gaan allebei naar bed! Moe van alle indrukken!
Gisterenavond heerlijk gegeten hier in het guesthouse. De eigenaresse is tevens kokkin en dat doet ze goed. De eigenaar had nog wel wat lekkere wijntjes liggen, dus heerlijk genoten van dat alles. Het was gisteren erg koud. Ze zijn hier duidelijk niet berekend op kou. Geen dubbele beglazing, geen centrale verwarming. Met een klein bijzet radiotortje en een extra deken moet je het doen. Maar de douche was heerlijk evenals het ontbijt. Rond 9 uur reden we richting het Krugerpark. Meneer Tom weer aangezet en in de gaten gehouden, maar wederom maakte hij geen fouten. Hij mag blijven.
Bij Palowerhna gate, een van de ingangen van het Krugerpark, reden we om half 12 naar binnen. Ons aangemeld bij de receptie. We hadden echter geen reserveringsnummer o.i.d., maar ook zonder die info konden ze onze namen snel vinden in de computer. Vanaf de gate was het een uurtje rijden naar kamp Letaba met max. Snelheid 50km. We namen echter de tijd om meteen zoveel mogelijk wild te ondekken. We waren benieuwd of ons dat zou lukken zonder gids erbij. Marcel blijkt echter een super gids te zijn want hij ziet echt allerlei beesten op grote afstand! Ik heb ook een paar keer een dier ontdekt, maar Marcel staat met grote voorsprong voor op mij!
Het begon met een eenzame olifant, maar binnen twee uurtjes hadden we al vele giraffen gezien, waaronder een schattig kleintje, impala's (natuurlijk), apen, een groepje olifanten, aparte vogelsoorten, koedoe's en zebra's.
Omdat je op een gegeven moment moet plassen en ook honger krijgt zijn we rond half 3 bij kamp Letaba en melden ons aan. We krijgen de beschikking over een rondavel met de keuken aan de buitenkant. Voor de blauaapjes is het hier een eldorado en er hangt een A4tje aan de deur met het verzoek of je de ijskastdeur naar de muur wil draaien omdat de apen alles eruit stelen. We kunnen hier zelf koken, maar zijn dat eigenlijk niet van plan. In het winkeltje wat hoogst noodzakelijke dingen gehaald en iets te eten als lunch. Maar meteen even naar het restaurant gelopen om een tafel te reserveren, je weet maar nooit.
Binnen 3 kwartier zitten we alweer in auto op zoek naar wild. Je hebt hier verharde wegen en onverharde wegen. We kiezen een onverharde weg, lekker rustig, weinig andere auto's. We rijden weer langs een groepje impala's en observeren een familie aap die uit de bomen van alles plukken en opeten. Als we een bocht omdraaien en de weg omhoog voert, stuitten we op een kudde buffels die de weg barricaderen. Het zijn er zo te zien een stuk of 10 maar we merken al snel dat er in de bosjes nog het een en ander zit. Ze staan op hun dooie gemak op de weg en steken tergend langzaam over. Een van de buffels houdt ons voordurend in de gaten en loopt op een gegeven moment ook dichter naar ons toe. Het is een prachtig gezicht, maar we hebben ook wel ontzag voor deze beesten. Geen haar op ons hoofd die erover denkt om met de auto rechtdoor te gaan in de hoop dat de buffels wel opzij zullen stappen. Marcel zet de auto in zijn achteruit en we rijden achteruit totdat we uit het zicht van de buffels zijn. Zo, dat was best spannend zeg! We rijden de onverharde weg weer terug en omdat de middag al bijna ten einde is en je om 6 uur terug moet zijn op het kamp, nemen we nu maar een stuk verharde weg. We rijden over een brug waar veel mensen zijn uitgestapt en over de reling hangen, maar wij zien eigenlijk niets, dus rijden door. Verderop is een waterplaats geflankeerd door een windmolen. Deze waterplaats pakken we nog even mee voordat we terug gaan. Goed idee, want er staat hier een hele kudde olifanten. Er is een ondeugend olifantje bij dat probeert de benen te nemen, maar moeder rent achter haar aan en dwingt haar de goede richting op. De kudde begint onze kant op te lopen......gelukkig, ze komen niet verder, maar buigen af en nemen een spurt naar de bossages zo'n 300 meter verderop.
Eenmaal terug op het kamp even genieten van een biertje/wijntje en dan naar het restaurant. In tegenstelling tot gisteren in Tzaneen, waar het zo'n 10 graden was, is het hier in het Krugerpark 27 gr geworden en kunnen we deze avond op het terras eten. Onze tafel staat al te wachten en we kiezen allebei iets lekkers van de eenvoudige kaart. Met de buikjes rond lopen we rond 8 uur naar onze rondavel. En het is niet te geloven, maar we gaan allebei naar bed! Moe van alle indrukken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
